Ik kan me slecht voorstellen dat Brussel graag een Grexit wil zien gebeuren.
Vanwege de strategische geografische ligging, vanwege de precedentwerking, en vanwege het feit dat men dan alle grip op het land verliest.
Als grexit, dan heeft europa gefaald.
Als grexit, dan wordt dat DE manier voor andere landen om er ook uit te stappen.
Als grexit, moet men maar zien hoe en wanneer er wordt terugbetaald.
Dat neemt niet weg dat het spel heel hoog wordt gespeeld, door beide kanten.
Een referendum uitschrijven als revolutionaire daad, terwijl de uitkomst zulke verstrekkende gevolgen voor het land kan hebben, is wel het meest democratische dat men kan doen.
Dat men zo heftig wordt bekritiseert vanwege een volksraadspleging legt wel bloot dat Brussel niet in democratische besluitvorming is geinteresseerd.
Als door een adder gebeten reageert men op een lid dat denkt nog steeds souverein over haar eigen toekomst wil kunnen beslissen.
Wat dat betreft een soort blufpoker. Want wie heeft er meer te verliezen bij een grexit? De griekse bevolking of of het europese project?
Dat de griekse bevolking het zeer zwaar gaat krijgen, linksom of rechtsom, moge duidelijk zijn.
Maar het gezichtsverlies van een europa dat een van haar leden verliest, dat brengt een levensgroot politiek risico met zich mee.
Griekenland zou steun kunnen krijgen van Rusland en of China.
Andere Europese bevolkingen zien dat het mogelijk is om eruit te stappen.
De handelswijze van Brussel is bekend, en bevestigt precies datgene dat de weerstand tegen de afdracht van souvereiniteit voedt. Het ‘zie je wel, ze richten landen ten gronde’, zal niet van de lucht zijn, waardoor politieke steun voor het europese project zowel binnen als buiten europa het levensgrote risico loopt verder te eroderen.